PROGRAM PROFILAKTYCZNY GMINNEGO PRZEDSZKOLA W ROGOWIE
„W życiu radę sobie dam , bo w przedszkolu swoją wiedzę pogłębiam ”
Wiek przedszkolny jest specyficznym okresem w życiu dziecka, mającym istotny wpływ na zmiany zachodzące w jego indywidualnym rozwoju. Profilaktyka skierowana do dzieci w tym wieku powinna łączyć wiedzę i doświadczenie. Jednym z podstawowych zadań wychowawczych przedszkola jest wychowanie prozdrowotne dziecka. Na wychowanie zdrowotne wg definicji Macieja Demela składają się następujące elementy:
• wytwarzanie nawyków , przyzwyczajeń i stereotypów bezpośrednio lub pośrednio związanych z ochroną i doskonaleniem zdrowia psychicznego i fizycznego
• wyrabianie odpowiednich sprawności
• nastawianie woli i kształtowanie postaw umożliwiających stosowanie zasad higieny , skuteczną pielęgnację , zapobieganie chorobom
• wzbudzanie pozytywnego zainteresowania sprawami zdrowia
Z definicji M. Demela wynikają następujące zadania praktyczne w zakresie wychowania zdrowotnego:
# uświadamianie i informowanie
# wyrabianie nawyków i umiejętności
# kształtowanie postaw w zakresie kultury zdrowotnej
Przedszkole ma szerokie możliwości oddziaływania wychowawczo- zdrowotnego na dzieci i niejednokrotnie skutecznie niweluje fałszywe poglądy , złe nawyki , niewłaściwe postawy w zakresie higieny i ochrony zdrowia , wyniesione z domu rodzinnego. Możliwości te potęguje podatność w wieku przedszkolnym na oddziaływanie wychowawcze.
Proces wychowania prozdrowotnego w przedszkolu można określić jako ciąg systematycznych , planowych i zamierzonych działań wychowawczych , powiązanych organicznie z rozwojem osobowości dziecka i procesem jego uspołeczniania. Rezultatem procesu wychowawczo- zdrowotnego będą wiedza dziecka z dziedziny ochrony zdrowia i higieny , bezpieczeństwa , przyswojenie sobie nawyków higieniczno- zdrowotnych oraz ukształtowanie postawy w zakresie kultury zdrowotnej.
Edukacja prozdrowotna, to nie tylko profilaktyka i rozróżnianie co dobre, a co szkodliwe dla zdrowia, lecz również rozwijanie umiejętności i nawyków oraz promowanie zachowań, które pozwalają spojrzeć na zdrowie jako na nową wartość.
Niniejszy program profilaktyczny ma także za zadanie wspomagać edukację dzieci w wieku przedszkolnym w zakresie bezpiecznych zachowań. Jego celem jest odpowiednio wczesne uświadomienie dzieciom zagrożeń, które mogą wystąpić w przedszkolu, w domu, na drodze oraz ograniczenie liczby niebezpiecznych zdarzeń z udziałem dzieci.Ponadto treści zawarte w programie dotyczą kształtowania postaw sprzyjających odpowiedzialności za własne bezpieczeństwo. Właściwa ich realizacja powinna w przyszłości umożliwić wytworzenie się określonych kompetencji u dzieci, ułatwiając im funkcjonowanie w życiu oraz dbałość o własne bezpieczeństwo. Program ten kierowany jest nie tylko do przedszkolaków, ale również do nauczycieli i rodziców. Dorośli powinni ukazywać dzieciom wartości zdrowia jako potencjału, którym dysponują, kształtować poczucie odpowiedzialności za zdrowie i bezpieczeństwo, wyposażyć w wiedzę i umiejętności, ukształtować pewne postawy i nawyki wobec zdrowia i bezpieczeństwa. Zadaniem dorosłych jest wychować zdrowe, aktywne, wrażliwe, odporne psychicznie i fizycznie dziecko
Cele programu:
- uświadomienie dzieciom zagrożeń płynących z zachowań agresywnych,
używania środków odurzających,
- stopniowe eliminowanie aktów przemocy,
- wspomaganie rodziców w działaniach wychowawczych,
- zwiększenie dobrego samopoczucia dzieci i polepszenie atmosfery interpersonalnej,
- promowanie bezpiecznych zachowań.
- Uświadomienie dzieciom, że nie zachowanie ostrożności może spowodować różne wypadki: oparzenia, skaleczenia, stłuczenia,
- Uświadomienie niebezpieczeństw grożących na drodze,
- Uświadomienie dzieciom niebezpieczeństw wynikających z przypadkowych spotkań z nieznajomymi,
- Rozumienie zakazu zbliżania się do nieznanych zwierząt, np. psów,
- Rozwijanie wiedzy na temat postępowania w sytuacji zagrożenia,
- Rozumienie zakazu spożywania nieznanych owoców, roślin, pokarmów nieznanego pochodzenia, lekarstw,
- Zachęcanie do konieczności dbania o jamę ustną,
- Kształtowanie nawyków higienicznych – podnoszenie poziomu kultury jedzenia,
- Uczenie odpowiedzialności za siebie i swoje zdrowie,
- Wzbudzanie zaufania do policjanta,
- Zdawanie sobie sprawy z niebezpieczeństw wynikających z zabawy zapałkami,
- Tworzenie warunków sprzyjających spontanicznej i zorganizowanej aktywności ruchowej dziecka, a przez to rozwijanie jego sprawności fizycznej.
Zadania programu :
- uświadomienie dzieciom swoich praw i obowiązków,
- postrzeganie siebie i rozumienie swoich uczuć,
- rozwijanie umiejętności rozróżniania dobra i zła,
- właściwe zwracanie się o pomoc dorosłych i kolegów,
We wspomaganiu rozwoju dziecka najistotniejsze znaczenie mają metody pracy oparte na działaniu , bezpośrednim spostrzeganiu i przeżywaniu oraz na słowie.
1. METODY CZYNNE
- metoda samodzielnych doświadczeń – polega na stwarzaniu warunków dla spontanicznej zabawy i innych form dowolnej działalności dziecka bez udziału nauczycielki
- metoda kierowania własna działalnością dziecka- obejmuje inspirowanie jego spontanicznej działalności przez zachętę, sugestię , podsuniecie pomysłu , czynne włączenie się nauczycielki w jego działalność
- metoda zadań stawianych dziecku- które ono rozwiązuje aktywnie i samodzielnie jako problemy nasuwające okazję do odkrywania nowych zjawisk , przyswajania i zastosowania określonych umiejętności
- metoda ćwiczeń - pobudza dzieci do powtarzania różnych czynności, ćwiczenia rozwijają sprawność ruchową, utrwalają umiejętności praktyczne , wiadomości , a także mogą się przyczynić do kształtowania postaw.
2. METODY PERCEPCYJNE
- metoda obserwacji i pokazu –obejmuje przedmioty , zjawiska i czynności , na których nauczycielka chce skupić uwagę dzieci
- metoda przykładu- jaką jest dla dziecka osobisty przykład nauczycielki , a także innych dorosłych i dzieci jako wzór postępowania. Wzorów takich dostarczają także widowiska teatralne , utwory literackie w powiązaniu np. z ilustracjami
- metoda uprzystępniania sztuki – oparta na percepcji dzieł sztuki plastycznej , teatralnej i utworów muzycznych , polegających na ułatwianiu dzieciom ich rozumienia i przeżycia
3. METODY SŁOWNE
- rozmowy, opowiadania , zagadki –rozwijające procesy poznawcze i poszerzające zasób wiadomości dziecka, jak również uczenie dzieci wierszy , tekstów piosenek itp.
- objaśnienia i instrukcje – towarzyszące nabywaniu przez dzieci różnych umiejętności , sprawności ruchowej , przyzwyczajeń higienicznych , stosowanie także przy stawianiu im różnych zadań
- sposoby społecznego porozumienia – wpływania na postępowania dzieci jak odwoływanie się do umów , wyrażanie aprobaty lub dezaprobaty , upominanie , tłumaczenie , przekazywanie , ustalanie zasad współżycia w grupie dziecięcej
- metody żywego słowa- które pobudzają uczucia i procesy poznawcze. Działają na wyobraźnię i motywację dziecka, a służą przede wszystkim przekazywaniu wartości literatury pięknej.
Biorąc pod uwagę istotne znaczenie ruchu w kształtowaniu nawyków prozdrowotnych położony jest nacisk na swobodny ruch dzieci na powietrzu we wszystkich porach roku. Można również wykorzystywać we wdrażaniu tego programu wybrane metody stymulujące myślenie twórcze.
Wszystkie wymienione metody znajdują zastosowanie w takich formach pracy jak:
• różnego rodzaju zabawy
• kontakty nauczyciela z dziećmi w różnych sytuacjach
• spacery, wycieczki
• czynności samoobsługowe dzieci
• zajęcia organizowane przez nauczyciela z małymi zespołami, z grupą i indywidualnie.
Należy jednak pamiętać , że podstawową formą pracy z dziećmi w przedszkolu jest zabawa.
Aby w pełni realizować program edukacji prozdrowotnej ważne jest nawiązanie ścisłej współpracy z rodzicami. Rodzice mogą w znacznym stopniu przyczynić się do realizacji treści programowych. Ich aktywna pomoc w wielu sytuacjach będzie potrzebna , dlatego nauczyciele powinni podczas zebrań z rodzicami przekazywać informacje przybliżające rodzicom treść programu oraz jego cele. Na terenie przedszkola powinny być przeprowadzane konkursy rodzinne o tematyce prozdrowotnej. W wydawanej przez naszą placówkę gazetce i na stronie internetowej powinny ukazywać się referaty i artykuły przybliżające rodzicom wiadomości na temat zdrowego bezpiecznego trybu życia.
Realizacja programu wymaga:
wykorzystania różnorakich środków dydaktycznych wspomagających proces rozwoju dziecka (ilustracje, historyjki obrazkowe, czasopisma, gazetki, znaki drogowe, albumy, podręczniki, płytoteka)
zorganizowanie wycieczek i wyjazdów poza teren przedszkola
wdrożenie wszystkich pracowników przedszkola do realizacji programu
współpracy z rodzicami a także pedagogizacji rodziców
nawiązanie współpracy z ośrodkiem zdrowia
nawiązanie współpracy z Komendą Policji
nawiązanie współpracy ze Strażą Pożarną
spotkania z lekarzami i pielęgniarką.
Przedstawiony program obejmuje zajęcia z wszystkimi dziećmi naszego przedszkola, a poszczególne zadania mogą być na przemian realizowane przez cały rok. Wiele z zadań należy realizować na co dzień, poprzez czytanie odpowiednio dobranych utworów literackich, wplatanie ich w różne, inne zajęcia, a w przypadku zaistnienia sytuacji objętych programem – rozmowy z dziećmi.
Planowane efekty programu:
- wzrost świadomości dzieci dotyczących zagrożeń spowodowanych przemocą i kontaktem ze środkami szkodliwymi,
- minimalizacja aktów przemocy,
- podniesienie wartości własnej i umiejętności samooceny,
- zwiększenie poczucia bezpieczeństwa na terenie przedszkola.
Program 3 letni należy modyfikować w razie zaistniałej potrzeby wynikającej z obserwacji zachowań dzieci.
Realne zagrożenia w przedszkolu
Zachowania problemowe dzieci |
Przyczyny zachowań problemowych |
Skutki zachowania |
1. Agresja werbalna |
- przekonanie dzieci, że
zachowanie agresywne prowadzi
do pożądanego celu
- poczucie bezradności i niepokoju
związane z utratą poczucia
bezpieczeństwa w kontaktach z
najbliższymi osobami |
Konfrontacja słowna:
- przezywanie
- obwinianie
- skarżenie
- zakazywanie
- aroganckie odzywanie się do
dorosłych lub rówieśników
- wyśmiewanie
- czynienie złośliwych uwag mających na celu zrobienie koledze przykrości |
2. Agresja fizyczna |
- brak konsekwencji zachowań
rodziców w stosunku do dzieci
- oglądanie przez dzieci filmów i
bajek przesyconych: brutalnością,
agresją i walką
- niezrozumienie przez osobę
dorosłą istoty konfliktu między
dziećmi
|
Krótkie gwałtowne starcia:
- bójki
- gryzienie
- drapanie
- robienie min
- wyrywanie sobie zabawek
- znęcanie się nad zwierzętami
- niszczenie prac innych dzieci |
3. Zahamowania
psychoruchowe |
- niejednakowe traktowanie
niektórych dzieci przez dorosłych
- wygórowane wymagania ze
strony dorosłych w stosunku
do dzieci
- zbyt surowa ocena dziecka przez
dorosłych |
- trudności w nawiązywaniu kontaktu słownego
- brak wiary we własne możliwości
- nadwrażliwość
- kompleksy
- niepewność i stany lękowe
- zwolniona reakcja psychoruchowa
- zaburzenia snu i łaknięcia
- jąkanie i zacinanie się
- bierność, apatia
- niezręczność
- niska samoocena
- niewielkie zainteresowanie otoczeniem
|
4.Dziecięce konflikty |
chęć:
- posiadania przez dziecko tego co
mają inni w danej chwili
- bezwzględnego respektowania
ustalonych przepisów, reguł gier
i zabaw
- obrony własnych praw lub reguł
- dominacji
|
- konflikty interpersonalne
- górowanie
- dominacja nad innymi
- rywalizacja o pozycję społeczną w grupie
- narzucanie własnej woli innym
- skarga do nauczyciela
- odgrywanie się na innych |
5. Nadpobudliwość
psychoruchowa
|
- wzmożona potrzeba aktywności
ruchowej
- dążenie do zdobycia sympatii
otoczenia
- ciągła potrzeba nowych sytuacji
- trudność w dostosowaniu się do
norm zawartych w grupie
|
- narażanie się na niebezpieczeństwo wypadków
- nieumyślne niszczenie przedmiotów
- szybkie męczenie się wykonywaną pracą
- krzyk, płacz, zniecierpliwienie,upór, niegrzeczność w stosunku do innych
- brak koncentracji i zmienność w zabawie
- wzmożona niepohamowana ruchliwość
|
6. Kontakt z substancjami szkodliwymi |
- ciekawość dziecięca
- łakomstwo
- zbyt liberalne środowisko w
którym się dziecko wychowuje
|
- możliwość uzależnienia się
- agresywne zachowanie
- otępienie umysłowe i ruchowe |
Program działań profilaktycznych
Czynniki ryzyka występujące
w przedszkolu |
Działania osłabiające czynniki ryzyka |
1.Agresje:
- naśladowanie przez dzieci zachowań bliskich osób: rodzice, nauczyciel, personel przedszkola
- naśladowanie wzorców agresywnego zachowania dorosłych wobec dziecka
- odtwarzanie utrwalonych w pamięci obrazów i scen z filmów, bajek w
których zaciera się granica między dobrem, a złem
- brak umiejętności rzeczywistej oceny sytuacji przez dziecko
|
- zapewnienie dziecku poczucia miłości i bezpieczeństwa w bezpośrednich kontaktach
- dobieranie utworów literackich mających na celu uzyskanie pozytywnych zachowań
- jednakowe oddziaływania w przedszkolu i domu rodzinnym na zachowanie dziecka
- przedstawienie problemu na zebraniu- pedagogizacja rodziców
- nie rozmawianie w obecności dziecka o jego negatywnych zachowaniach
- okazywanie w domu rodzinnym i przedszkolu miłości ,serdeczności,
akceptacji
- stwarzanie sytuacji w których dziecko czuje się bezpieczne
|
2. Zahamowania psychoruchowe:
-wygórowane i surowe wymagania ze strony dorosłych w stosunku do dziecka
- nie udzielenie pomocy potrzebującemu dziecku
- niemożność zaprezentowania przez dziecko swoich umiejętności
- częsta krytyka dziecka i jego zachowań przez kolegów i dorosłych
|
- dostarczanie dzieciom bogatej i atrakcyjnej tematyki ich wszechstronnej działalności
-poznanie zainteresowań dzieci i stwarzanie możliwości do ich rozwijania
- stosowanie swobodnego wyboru tematyki pracy
- organizowanie czasu wolnego dzieciom ( czynny wypoczynek )
- niesienie dyskretnej pomocy w trakcie wykonywania zadań
- prace nad podnoszeniem sprawności manualnej dziecka
- właściwe oddziaływanie nauczyciela i domu rodzinnego
- stwarzanie sytuacji do zaakceptowania dziecka przez grupę
- podnoszenie poczucia własnej wartości
- pomoc w rozwiązywaniu konfliktów z innymi dziećmi
|
3. Dziecięce konflikty:
- nieumiejętne rozstrzyganie kwestii spornych przez dzieci
- brak umiejętności samodzielnego rozwiązywania przez dzieci sytuacji
trudnych
- brak zdolności kontrolowania własnych zachowań u dzieci
- faworyzowanie w pojęciu dzieci niektórych z nich
|
- łagodzenie konfliktów
- szukanie wspólnie z dzieckiem rozwiązań zadowalających
- wspólne ustalanie norm
- uważne zapoznanie się z problemem przeżywanym przez dziecko
|
4. Nadpobudliwość psychoruchowa:
- brak jednolitych i konsekwentnych oddziaływań domu i przedszkola
- ograniczona aktywność, stosowanie zakazów przez dorosłych w stosunku
do dzieci
- brak koncentracji uwagi
- ograniczanie swobody dziecka, stosowanie rygorystycznego systemu
wychowania
|
- jednolity tok postępowania wychowawcy i domu rodzinnego
- rozbudzanie przekonania, że dziecko nie jest gorsze od innych
- częste stosowanie pochwał w stosunku do dziecka
- zaspokojenie potrzeb nadmiernej aktywności
- otoczenie dziecka troskliwą opieką, w celu zapewnienia mu bezpieczeństwa
- stosowanie zajęć wyciszających dzieci |
5. Kontakt z substancjami szkodliwymi:
( leki, narkotyki, alkohol)
- ciekawość dziecięca
- łakomstwo
-lekkomyślność |
- stała obserwacja dzieci
- prowadzenie zajęć uświadamiających o szkodliwości używania środków odurzających i substancji trujących
- uświadamianie rodziców o zagrożeniach dla dzieci wynikających z kontaktu z substancjami szkodliwymi
|
BEZPIECZEŃSTWO : Bezpieczne poruszanie się po drogach
Dziecko nie powinno: |
Dziecko powinno wiedzieć: |
- bawić się w pobliżu jezdni,
- poruszać się po drogach bez opieki osób dorosłych.
|
- jakie są zasady ruchu drogowego dla pieszych,
- jakie jest znaczenie wybranych znaków drogowych: informacyjnych i ostrzegawczych,
- jakie niebezpieczeństwa mogą go spotkać jako uczestnika ruchu drogowego w najbliższym otoczeniu,
jak ich unikać lub pokonywać,
- o konieczności noszenia różnych elementów odblaskowych w czasie poruszania się po drogach
(szczególnie poza miastem, w czasie od późnej jesieni do wczesnej wiosny i przy niekorzystnych warunkach atmosferycznych)
- że policjant jest osobą, do której zawsze może się zwrócić o pomoc, gdy znajdzie się w niebezpiecznej
sytuacji,
- jak jest rola pracy policjanta w ruchu drogowym,
- jakie są zasady bezpiecznego podróżowania jako pasażer samochodu osobowego (zajęcie miejsca w foteliku, zapięcie pasów, zachowanie spokoju podczas jazdy)
- jakie są zasady bezpiecznego i kulturalnego zachowania się w środkach komunikacji publicznej.
|
Bezpieczeństwo podczas zabaw
Dziecko nie powinno: |
Dziecko powinno wiedzieć: |
- oddalać się z miejsca zabawy bez zgody i wiedzy osoby dorosłej,
- podejmować niebezpiecznych zabaw np. podstawianie nóg kolegom, popychanie kolegów, zabaw procą
- wspinania się na drzewa, wspinania się na meble,
- bawić się w „małego chemika”,
- bawić się w miejscach niedozwolonych np. usytuowanych
zbyt blisko jezdni, na wysokich pryzmach piachu, na stromych
zboczach, w pobliżu zbiorników wodnych, na terenach budowy, na
wysypiskach śmieci.
|
- o konieczności informowania dorosłych o uszkodzonych zabawkach i sprzęcie,
- o konieczności zgłaszania osobie dorosłej zauważonego niebezpieczeństwa,
- o konieczności zgłaszania osobie dorosłej wszelkich dolegliwości, skaleczeń czy złego samopoczucia,
- jak oznaczone są miejsca niebezpieczne,
- o zakazie czepiania się pojazdów pozostających w spoczynku lub ruchu,
- o zasadach bezpiecznego korzystania z podstawowego sprzętu sportowego (sanki, rower, hulajnoga, rolki),
- o przestrzeganiu zasad korzystania z różnorodnych materiałów, przyborów
- że biegać można tylko w ogrodzie lub miejscu do tego dostosowanym (sala gimnastyczna),
- że podczas schodzenia ze schodów korzystamy z poręczy,
- że tak powinno poruszać się po budynku i w ogrodzie aby nie zagrażać bezpieczeństwu swojemu i
innym,
- i przewidywać, jakie są konsekwencje prowokowania sytuacji zagrażającej bezpieczeństwu innych dzieci,
- znajomość imienia, nazwiska oraz własnego adresu zamieszkania.
|
Zagrożenia ze strony dorosłych
Dziecko nie powinno: |
Dziecko powinno wiedzieć: |
- ufać dorosłemu, który:
- coś obiecuje dziecku i chce je gdzieś zaprowadzić
- częstuje dziecko słodyczami i daje drobne prezenty
- prosi dziecko, żeby pomogło mu dojść na inną ulicę
- iść na spacer z obcą osobą,
- wsiadać do pojazdu osób nieznajomych,
- pod nieobecność rodziców dziecko powinno mieć zakaz zapraszania do
domu kolegów,
- otwierać, gdy ktoś dzwoni lub puka do drzwi pod nieobecność rodziców,
- podawać obcym swojego adresu domowego gdy o to poproszą,
- opowiadać o tym co i gdzie znajduje się w domu,
- zostawiać swoich rzeczy na placu zabaw, w parku bez opieki
|
- że gdy znajdzie się w trudnej sytuacji i gdy zaczyna się bać, należy zwrócić się o pomoc do: policjanta, sąsiadki, itp.
- jak ma się zachować w razie zagubienia się w tłumie, sklepie
- że człowiek, który ma złe intencje może mieć przyjemną powierzchowność, może być miły.
|
Zagrożenia wynikające z nieznanych środowisk przyrodniczych
Dziecko nie powinno: |
Dziecko powinno wiedzieć: |
- podchodzić i dotykać dzikich zwierząt,
- bez zgody i obecności właściciela podchodzić do psa, karmić, nie
mówiąc o drażnieniu,
- wchodzić na teren, którego pilnuje pies,
- wkładać do ust i jeść nieznanych roślin, owoców, grzybów i potraw niewiadomego pochodzenia.
|
- jak zachowuje się chory gołąb, wiewiórka itp.
- jak wygląda tabliczka informująca, że teren jest strzeżony przez psa,
- jak zachować się na widok biegnącego psa w jego kierunku, aby uniknąć pogryzienia,
- które rośliny są szczególnie niebezpieczne dla człowieka,
- co dzieje się gdy człowiek zje coś trującego i jak ważna jest wtedy
szybka pomoc medyczna.
|
Groźne przedmioty i urządzenia
Dziecko nie powinno: |
Dziecko powinno wiedzieć: |
- samowolnie naprawiać i dotykać instalacji elektrycznej,
- używać urządzeń elektrycznych,
- samodzielnie podłączać urządzeń do prądu,
- przenosić i zapalać otwartego ognia,
- samodzielnie leczyć się z domowej apteczki,
- bawić się kuchenką gazową,
- bawić się ostrymi przedmiotami,
- bawić się środkami czystości, ochrony roślin,
- wychylać przez okno,
- zostawiać odkręconego kranu,
- zbliżać się do pracujących maszyn i urządzeń,
- wspinać się na wysokie, niestabilne konstrukcje,
- bawić się zapałkami,
- zbliżać się do przedmiotów grożących poparzeniem,
- wykorzystywać lekarstw i środków chemicznych do zabaw
|
- jaki są zasady bezpiecznego posługiwania się przyborami np. nożyczki, dziurkacz, zszywacz,
- jak poprawnie i bezpiecznie obsługiwać sprzęt gospodarstwa domowego: radio, telewizor, odkurzacz,
- jak właściwie się zachować w czasie awarii w budynku np. zalania, braku prądu,
- jak zachować się w sytuacji zagrożenia w wyniku pożaru,
- jakie są numery telefonów instytucji niosących pomoc w sytuacji zagrożenia (997-policja, 998-straż pożarna, 999-pogotowie ratunkowe).
|
Ruch w życiu człowieka
Dziecko nie powinno: |
Dziecko powinno wiedzieć: |
- przebywać zbyt długo na słońcu,
- przebywać na słońcu bez nakrycia głowy,
- przebywać zbyt długo na dworze podczas bardzo niskich temperatur
(poniżej -10 stopni C)
- kąpać się w miejscach niedozwolonych i bez obecności osoby dorosłej,
- bawić się na dworze w miejscach gdzie przebywanie dziecka jest
zabronione,
- ślizgać się na zamarzniętych zbiornikach wodnych.
|
- o potrzebie częstego przebywania na powietrzu w każdej porze roku,
- o zachowaniu odpowiedniego ubioru dostosowanego do warunków
pogodowych,
- o konieczności brania udziału w zabawach i ćwiczeniach ruchowych
w sali i na powietrzu,
- o konieczności zaspokajania pragnienia podczas ćwiczeń.
|
Promocja zdrowia – zdrowy styl odżywiania
Dziecko nie powinno: |
Dziecko powinno wiedzieć: |
- spożywać nadmiernej ilości słodyczy, chipsów,
- rozmawiać podczas spożywania posiłków,
- przebywać w otoczeniu zbyt głośnych zjawisk akustycznych
będących przyczyną zmęczenia i zdenerwowania,
- korzystać z tych samych naczyń,
- wspólnie z inną osobą lizać lizaka, żuć gumę itp.
|
- o potrzebie stosowania profilaktyki zdrowotnej (np. szczepienia ochronne, zdrowe żywienie)
- co jest przyczyną powstania próchnicy u dzieci,
- że pijąc mleko poprawia stan uzębienia,
- że należy posiadać nawyk poprawnego posługiwania się sztućcami, serwetką,
- że należy kulturalnie zachowywać się podczas spożywania posiłków,
- że należy spożywać zdrowe produkty (nabiał, kasze, ciemne pieczywo)
- że należy spożywać dużą ilość owoców i warzyw jako źródławitamin,
- o potrzebie wypoczynku,
- o potrzebie przebywania w wywietrzonych pomieszczeniach,
- o konieczności zasłaniania ust podczas kaszlu i kichania,
- o konieczności korzystania z chusteczek higienicznych podczas kataru,
- o konieczności nie stykania się bezpośrednio z osobą zaraźliwie chorą.
|
Higiena osobista i higiena otoczenia
Dziecko nie powinno: |
Dziecko powinno wiedzieć: |
- korzystać z przedmiotów osobistych należących do innych,
- oglądać telewizji do późnych godzin wieczornych,
- dotykać oczu brudnymi palcami,
- wkładać brudnych rąk do buzi,
- wkładać ciał obcych do nosa, ucha,
- dłubać w nosie.
|
- o konieczności mycia rąk po wyjściu z toalety,
- o zachowaniu prawidłowej kolejności mycia rąk, twarzy, zębów,
- o konieczności posługiwania się grzebieniem,
- o dbałości o czystość uszu, szyi, paznokci – całego ciała,
- o zachowaniu intymności w trakcie załatwiania przez innych potrzeb fizjologicznych,
- fizjologicznych konieczności kontrolowania swojego wyglądu (fryzura, czystość ubrania)
- fizjologicznych konieczności chodzenia do snu o tej samej porze,
- o znaczeniu regularnego rozkładu dnia dla zdrowia człowieka,
- że należy rysować, malować tylko przy dobrym oświetleniu,
- że należy nie nadużywać głosu, krzyków i hałaśliwego zachowania,
- o konieczności ochrony układu nerwowego przed zbyt silnymi bodźcami, przeżyciami, wzruszeniami,
- o konieczności oddychania nosem a nie ustami,
- o konieczności zmieniania codziennie bielizny.
|
W REALIZACJI PLANU PROFILAKTYCZNEGO ZALECA SIĘ W SZCZEGÓLNOŚCI NAWIĄZANIE ŚCISŁEJ WSPÓŁPRACY Z :
NAZWA INSTYTUCJI |
DZIAŁANIA |
KOMENDA POLICJI
|
- POGADANKI
- NAUKA OBRONY PRZED ATAKIEM ZWIERZĄT
- UTRWALANIE PODSTAWOWYCH PRZEPISÓW RUCHU DROGOWEGO
|
OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA
|
- POGADANKI
- PRÓBNE ALARMY PPOŻ
- PROFILAKTYKA PPOŻAROWA
- ZAPOZNANIE Z DZIAŁALNOŚCIĄ STRAŻY
|
OŚRODEK ZDROWIA
|
- BADANIA PROFILAKTYCZNE
- PRZEZWYCIĘŻANIE LĘKU PRZED BIAŁYM FARTUCHEM
- POGADANKI NT DBANIA O ZDROWIE
|
PAŃSTWOWA INSPEKCJA PRACY
|
- UDZIAŁ W PROFILAKTYCZNYCH PROGRAMACH
- UDZIAŁ W KONKURSACH
- PROPAGOWANIE ZDROWEGO TRYBU ŻYCIA
|
EWALUACJA PROGRAMU:
Oceny efektów realizacji „Programu profilaktycznego”, obok bieżącego monitorowania, dokonuje się na półrocznej i końcowej radzie pedagogicznej. Podstawę dla formułowania ocen realizacji programu będą stanowiły:
wnioski z obserwacji zachowań dzieci,
rozmowy z rodzicami,
rozmowy z nauczycielami,
analiza dokumentów – dziennik
osiągnięcia w konkursach,
badania ankietowe.
Program profilaktyczny jest programem wspomagającym , nauczyciele maja obowiązek uwzględnianie w planowaniu pracy dydaktyczno-wychowawczej w/w działań.
|